برخی از نویسندگان ، کتابها را به سه نوع تقسیم کرده اند:
کتابهای چشیدنی را باید نگاهی اجمالی و گذرا کرد و در همین حد فهمید که چیست و درباره چیست.
کتابهای بلعیدنی، نکات مفید دارد و باید خوانده شود. ولی چندان نیازی به تعقل و تامل ندارد و به صرف خواندن سریع هم مقصود حاصل میشود؛ مانند کتابهای تاریخی، قصه، رمان، فکاهیات، مجلات و رومه ها.
کتابهای هضم کردنی، نیاز به دقت و تامل دارد تا مطالبش فهمیده و به خاطر سپرده شود؛ مانند کتابهای علمی و تحقیقی و فنی و آموزشی و .
"نیچه" گفته است: هر کس بخواهد کتابهای مرا بفهمد، باید مانند "گاو" باشد (یعنی حالت نشخوار و هضم مطالب، یادآوری خوانده شده ها و فکر روی آنها).
برشی از کتاب : روشها ، نوشته جواد محدثی ، صفحه 14
از خیابان و بازار که می گذشت به اطراف نگاه نمی کرد. در زمانی که در مشهد مقدس فلکه ای دور آستانه امام رضا(علیه السلام) احداث کردند و با احداث آن فلکه، قبرستان قتلگاه که قبرستان بزرگ و مهمی بود در داخل مشهد و در جانب شمالی صحن کهنه (صحن انقلاب اسلامی)، از بین رفت و اینها در آن زمان در مشهد کارهای مهم و جالب توجه هر کس بود، من همراه مرحوم حاج از درب غربی صحن کهنه بیرون رفتیم و در ابتدای بالا خیابان که حالا (سال 1354 شمسی) نامش خیابان نادری است می رفتیم چون به بست بالا خیابان رسیدیم که دو دهانه فلکه در آنجا به هم می پیوست، گفتم: این فلکه ای است که احداث کرده اند.
مرحوم حاج نگاه نکرد. از ایشان پرسیدم: آیا نگاه کردنش گناه دارد؟ گفت: نه، گناه ندارد. ولی به همین اندازه حواسم پرت می شود.
برشی از کتاب : فضیلت های فراموش شده (شرح حال حاج ملاعباس تربتی) صفحه 148
زندگی آپارتمان نشینی اجازه نداده انسانها سالی یک بار هم به آسمان نگاه کنند. یکی از محرومیت‌هایی که ایجاد کرده، محروم شدن از نعمت بزرگ دیدار ستارگان است. اگر انسان ماهی یک شب برود در روستا تا بتواند آسمان را ببیند و زیارت کند، مثل زیارت یک امامزاده برایش سازنده است.
ندیدن آسمان، خیلی مضر است.
یک نگاه به آسمان برای انسان کافی است که بداند این چیزهایی که برای خودش برداشته، باعث خجالت است. آسمان را گذاشته‌اند برای صفر کردن تعلّقات. انسان یک نگاهی به آسمان بکند، پاسخ سوالاتش را می‌گیرد!
برای نجات انسان از تعلّقات، یک نگاه معنادار به آسمان بس است.
با هم ببینیم : 
دریافت
برشی از سخنان : آیت الله حائری شیرازی (ره)
درباره این سایت